Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Όμορφες γλαστρούλες και φαναράκια για το μπαλκόνι!

Επιτέλους μπορούμε να πούμε ότι η άνοιξη κατεύθασε!! Αργοπορημένη μεν, ηλιόλουστη δε. Η διάθεση είναι ανεβασμένη!! Αλλά και η όρεξη για κατασκευές... Όλο τον χειμώνα το μπαλκόνι μας ήταν έρμαιο των άσχημων καιρικών συνθηκών. Βροχή, αέρας, χαλάζι, ενίοτε και χιόνι. Οι γλάστρες απομακρύνθηκαν, με όποια λουλούδια άντεξαν, σε πιο ζεστό μέρος. Τα τραπεζάκια και οι καρέκλες μπήκαν στην αποθήκη. Τα κεριά και τα διακοσμητικά καταχωνιάστηκαν. 
Όμως τώρα είναι η ώρα να τοποθετηθούν και πάλι, ώστε να συντροφεύσουν τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές μας μέρες. 
Για αρχή, λοιπόν, μπορούμε με μεράκι να φτιάξουμε μια όμορφη γλάστρα με ό, τι πιο απλό.. 
Ξύλινα μανταλάκια και κουτί από τυρί. Για να δούμε… 

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Ένα μικρό πάρτυ ονομαστικής εορτής!

Τα γενέθλια και κυρίως οι ονομαστικές εορτές είναι μέρες που όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς θα έρθουν στο σπίτι να ευχηθούν. Η προσμονή για την μέρα του πάρτυ είναι έντονη και η απορία κάθε χρόνο η ίδια - “Τι θα ετοιμάσουμε για να τους προσφέρουμε? “Τι να φτιάξουμε που να ταιριάζει σε ολα τα γούστα και να 'ναι και πεντανόστημο?”; 
Έτσι λοιπόν και φέτος. Κυριακή ήταν η… μεγάλη μέρα!! Από την Τρίτη, λοιπόν, έπεσα σε περισυλλογή. Ποιο θα ‘ναι το μενού;;;
Σίγουρα πρέπει να ακολουθήσω τον σίγουρο δοκιμασμένο δρόμο αλλά να υπάρξει και η πινελιά του νέου και του διαφορετικού. Μετά από ώρες σκέψης, μετά από πολλά περιοδικά και βιβλία που κατέβηκαν από τα ράφια και διαβάστηκαν...ο κύβος ερρίφθη!  Έτοιμο το μενού:

Κέικ με σιρόπι κακάο
Πιτσάκια
Κέικ καρότου
Σκαντζόχοιρος (κορμός με μπισκότα)
Κουλουράκια με μαρμελάδα

Το Σαββατο φυσικά ήταν η μέρα που έγιναν τα ψώνια. Ζάχαρη, αλεύρι, γάλα, μπισκότα, κουβερτούρες, κασέρια, σφολιάτες και τόσα άλλα... Το ψυγείο γέμισε και ο πάγκος άδειασε για να υποδεχτεί ταψιά και ζύμες.
Την Κυριακή το πρωί καταστρώθηκε το σχέδιο. Πρώτα θα γινόταν ο σκαντζόχοιρος μια και έπρεπε να μπει για κάποιες ώρες στο ψυγείο. Καβουρντισμένα αμύγδαλα έγιναν τα φυσικά του όπλα, πράσινο χρωματισμένο ινδοκάρυδο έγινε το χορτάρι και στρογγυλά σοκολατάκια μετατράπηκαν σε λουλούδια. Φαντασία να υπάρχει…

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Γλυκά παξιμαδάκια

Ο υγιεινός τρόπος διατροφής έχει γίνει πια κανόνας. Η ευρυματικότητα είναι αξιομνημόνευτη και ξεπερνά τις προσδοκίες. Έτσι οι συνταγές είναι ιδιαίτερες και οι συνδυασμοί που γίνονταιι… ευφάνταστοι! Όλοι ψάχνουμε το διαφορετικό και σκαρφιζόμαστε νέες απολαύσεις. 
Έτσι και αυτά τα γλυκά παξιμαδάκια. Μυστικό τους η δημιουργικότητα και η διαφορετικότητα. Σπόροι, καρποί με μεγάλη διατροφική αξία και εσπεριδοειδή!! 
Κάν΄τε την και δε θα χάσετε. Μπορούν να σας συντροφέψουν στη δουλειά, στην βόλτα, στον απογευματινό σας καφέ ή στο τσάι σας, με μαρμελάδα ή μέλι!! Η επιλογή δική σας!!
Υλικά:
7-8 φλυτζ. αλεύρι  
1 φλυτζ. ζάχαρη (ή και λιγότερη αν θέλουμε)
1 φλυτζ. τριμμένα καρύδια, ηλιόσπορους, κολοκυθόσποορους, goji-berries
1 φλυτζ. ελαιόλαδο 
2 φλυτζ. χυμό πορτοκάλι
ξύσμα ενός πορτοκαλιού
1 κ. γλ. μπέικιν
1 κ. γλ. σόδα
5 κ. γλ. κονιάκ
1 κ. γλ. γλυκάνισος

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Βόλτα στην Πρέβεζα…

Χριστός ανέστη! Χρόνια πολλά σε όλους!!

Οι γιορτινές μέρες μας έφεραν κοντά στους αγαπημένους μας. Η Μεγάλη Εβδομάδα μας οδήγησε στις εκκλησίες και τελικά Μεγάλο Σάββατο βράδυ γιορτάσαμε μεγαλειωδώς την Ανάσταση. Αβγά, ψητά και σαλάτες είχαν την τιμητική τους!  
Εμάς η Κυριακή του Πάσχα μας επιφύλασσε ένα μικρό ταξιδάκι στην Πρέβεζα, μια πόλη 20.000 κατοίκων η οποία ιδρύθηκε μετά την παρακμή της αρχαίας Νικόπολης. Αρχικά ήταν ενα ψαροχώρι το οποίο γνώρισε πολλούς δυνάστες - τουρκοκρατία, ενετοκρατία, γαλλοκρατία και ξανά τουρκοκρατία. Όλα αυτά ως το 1912…
Οι δρόμοι κοντά στο λιμάνι είναι στενοί και πλακόστροτοι. Τα δέντρα και τα λουλούδια αγκαλιάζουν τα σπίτια. Η Παλιά Πόλη, με τα σπίτια του 19ου και 20ου αιώνα, συνδυάζοντας στοιχεία ηπειρώτικης και οθωμανικής αρχιτεκτονικής με χαρακτηριστικά μπαρόκ των Ιόνιων νησιών καθώς και νεοκλασικά, δίνει μια ζωντανή εικόνα της Παριζιάνικης κοινωνίας εκείνης της εποχής.
Το κάθε στενό επιφυλάσσει στον επισκέπτη κάτι ξεχωριστό…

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Τα πιο πετυχημένα πασχαλινά τσουρέκια…!

Πραγματικά!! Όταν το σπίτι μυρίζει γλυκά είναι το κάτι άλλο!!! Και μάλιστα όταν μοσχοβολάει τσουρέκι...είναι τέλεια!! Χθες λοιπόν επιδοθήκαμε στην παρασκευή τσουρεκιών!!
Χρόνια τώρα κάθε Μ. Δευτέρα τρεις γενιές γυναικών φτιάχνουμε τα παραδοσιακά μας τσουρέκια. Η γιαγιά, η κόρη κι εγγονή...! Υπέροχη συνήθεια και σίγουρα...ανεκτίμητη!! Όσες δουλειές κι αν έχουμε, όσο κουρασμένες κι αν είμαστε το ραντεβού ειναι αδιαπραγμάτευτο!!
Πρωί πρωί λοιπόν ξεκίνησε το μέτρημα. Μπαχαρικά, σκληρό αλεύρι, αυγά, βούτυρο, ζάχαρη. Διαφωνίες, συζητήσεις, γέλια... Και αφού ολα ζυγιστούν έρχεται η ώρα του ζυμώματος στην παραδοσιακή και παλιά σκάφη της γιαγιάς. Κουραστικότατη διαδικασία αλλά βασική για το υπέροχο αποτέλεσμα. Και μετά... ζέστη, "φάσκιωμα" της σκάφης με τη ζύμη και φούσκωμα...φούσκωμα... Αναμονή. Ξανά γέλια, συζητήσεις, ιστορίες.  Ώσπου η ζύμη τετραπλασιάζεται και σχεδόν ξεχειλίζει. Τότε δίνεται το έναυσμα για το πλάσιμο σε πλεξούδες... Εκεί αναλαμβάνει η επόμενη γενιά... Η κόρη... Είναι δύσκολη διαδικασία. Θέλει μέθοδο και υπομονή. 

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Νηστίσιμα μηλοπιτάκια

Μια μέρα ακόμα κι έφτασε η Μεγάλη Εβδομάδα… Οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει. Το μενού για τις γιορτινές μέρες ετοιμάζεται και τα γλυκά φτιάχνονται… Μια εβδομάδα έμεινε ακόμα για την Κυριακή του Πάσχα. 
Μέχρι τότε όμως ας αρκεστούμε σε ένα ελαφρύ και νόστιμο γλυκό με ελάχιστη ζάχαρη (για όσους την αποφεύγουν). Τα νηστίσιμα και τραγανά μηλοπιτάκια. Μικρά αλλά τόσο εύγευστα!! Αξίζει να τα δοκιμάσετε… 

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

mmmm...Pizza!!!

Pizza. Ένα από τα πιο κλασικά και αναγνωρίσιμα εδέσματα. Την έχουμε συνδέσει με την Ιταλία και δικαίως, αλλά η αλήθεια είναι ότι Έλληνες, Αιγύπτιοι και Βαβυλώνιοι έθεσαν τις βάσεις της.  
Πάντως, για πρώτη φορά σε γραπτή μορφή, εμφανίστηκε το 1000 μ.Χ., με τη μορφή  της λέξης σε ναπολιτάνικη διάλεκτο picea ή piza, και πιθανότατα αναφερόταν στον τρόπο που η  καυτή πίτα βγαίνει από τον φούρνο. Μέχρι τον 16ο αιώνα η ντομάτα ήταν άγνωστη στην Ιταλία και η πίτσα δεν περιείχε σάλτσα. Επίσης, το δεύτερο βασικό συστατικό της σημερινής πίτσας, η μοτσαρέλα, εμφανίστηκε στην ιταλική κουζίνα μόλις τον 19ο αιώνα!
Η πρώτη “μοντέρνα”, λοιπόν, πίτσα αποδίδεται στον φούρναρη Raffaele Exposito από την Νάπολη. Το 1889 το “Esposito of Pizzeria di Pietro” (το οποίο υπάρχει ακόμα με την ονομασία “Pizzeria Brandi”) έφτιαξε μια πίτσα ειδικά για την επίσκεψη του Ιταλού βασιλιά Umberto I και την βασίλισσας… Μargherita.  Τότε, λοιπόν, κάνοντας μια παραλλαγή της κλασικής πίτσας alla marinara πρόσθεσαν μοτσαρέλα και βασιλικό δίνοντάς της έναν “πατριωτικό” χαρακτήρα. Γιατί; Γιατί τα χρώματα της Ιταλικής σημαίας - πράσινο, άσπρο, κόκκινο - αντικατοπτριζόταν στα βασικά υλικά της - βασιλικός, μοτσαρέλα, ντομάτα. Και προς τιμήν της βασίλισσας, η οποία ενθουσιάστηκε με το αποτέλεσμα, έλαβε το όνομά της… 
Η ζύμη, λοιπόν, πρέπει να είναι τραγανή και λεπτή. Να μην μας φουσκώνει και να την απολαμβάνουμε ευχάριστα. 
Πειραματίστηκα, έψαξα, δοκίμασα και τελικά βρήκα την τέλεια ζύμη!!