Ιδέες για το πρώτο γεύμα της ημέρας

Κάθε πρωί το ξυπνητήρι είναι αμείλικτο. Στις 7:45.. έγερσις!! Και έπειτα η ίδια πάντα απορία… Τι να φάμε άραγε σήμερα για πρωινό?

Μια παροιμία λέει “To πρωί να τρως σαν βασιλιάς, το μεσημέρι σαν πρίγκιπας, και το βράδυ σαν ζητιάνος”. Εύκολο να το λές, δύσκολο να το τηρείς. Ο σύγχρονος ρυθμός ζωής μας συνεπαίρνει και δεν μας αφήνει περιθώρια αργοπορίας και καθυστέρησης. Η ώρα περνάει, οι δουλειές πρέπει να γίνουν, οι υποχρεώσεις να τακτοποιηθούν. Και αυτό επαναλαμβανόμενο για μέρες… 

Παρόλα αυτά είναι γεγονός ότι ένα καλό πρωινό δίνει ενέργεια στον οργανσμό μας και μας γεμίζει όρεξη και διάθεση, ώστε να ανταπεξέλθουμε στην απαιτητική καθημερινότητα. Ταυτόχρονα, επέρχεται ευφορία ψυχική, συναισθηματική, πνευματική και σωματική. Οι ειδικοί προτείνουν ενα θρεπτικό γεύμα που θα περιλαμβάνει πρωτείνη, δημητριακά και φρούτα. Όχι όλα μαζί βέβαια!! 

Κάποιοι λαοί, όμως, έχουν τις δικές τους…παραδοσιακές προτιμήσεις και επιλογές.

Στην Αγγλία το γνωστό πλέον “English breakfast” περιλαμβάνει αυγά, μπέικον, λουκάνικα (λίγο βαρύ για τις δικές μας συνήθειες…).

Πασχαλινά έθιμα & χειροποίητες λαμπάδες

Πλησιάζει ο καιρός για να γιορτάσουμε το Πάσχα!! Δυό εβδομάδες έμειναν! Όλοι μας σιγά - σιγά ετοιμαζόμαστε για τα έθιμα των ημερών… Να ακούσουμε (ή και να πούμε) τα κάλαντα του Λαζάρου, να βάψουμε κόκκινα αυγα, να πάρουμε λαμπάδες στα βαφτιστήρια μας, να ετοιμάσουμε τα υπέροχα τσουρέκια (!!!) και την Κυριακή του Πάσχα να…σουβλίσουμε και ναφάμε την παραδοσιακή μαγειρίτσα. 

Όλα αυτά τα έθιμα έχουν πολύ μεγάλη παράδοση καθώς και συμβολισμό. 

Τα αυγά γενικά συμβολίζουν τη γονιμότητα και τη δημιουργία, την αναγέννηση του κόσμου και την ανανέωση της φύσης. Το κόκκινο χρώμα, όμως, συμβολίζει το αίμα του Χριστού όταν σταυρώθηκε. Είναι πολλοί που μένουν πιστοί στο κόκκινο χρώμακαι άλλοι που προτιμούν να χρησιμοποιήσουν τις χρωματιστές κλωστές. Όπως και να ‘χει το πρώτο αυγό που βάφεται, «Το Αυγό της Παναγίας», φυλάσσεται στο εικονοστάσι για 1 χρόνο, πιστεύοντας πως αυτό το αυγό βοηθάει στο ξεμάτιασμα ή στο να εξορκιστεί το κακό. Την επόμενη χρονιά το έθαβαν στα χωράφια ή (όπως η γιαγιά μου) στην γλάστρα. 

Η πρώτη ταξιδιωτική ανάρτηση…εις την Πόλιν

Νέα Ρώμη, Βασιλεύουσα, Επτάλοφος, Κωνσταντινούπολη, Ινστανμπούλ… Μια πόλη με πολλά ονόματα, πολλούς κατακτητές, “επίδοξους μνηστήρες” και σίγουρα με πολύ μεγάλη ιστορία. 

Ο Κωνσταντίνος Α’ την εγκαινίασε το 330 και από τότε ξεκίνησε μια λαμπρή ανάπτυξη σε όλους τους τομείς. Τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα είναι πολλά και επιβλητικά. Δικαίως η Αγιά - Σοφιά είναι το λαμπρότερο οικοδόμημα της πόλης.  Ο ναός κτισμέμος σε αρχιτεκτονικό ρυθμό βασιλικής με τρούλο, έχει σχήμα - περίπου - κύβου. Ο εντυπωσικότατος τρούλος είναι αντικείμενο θαυμασμού από επισκέπτες και επιστήμονες μια και δίνει την εντύπωση ότι αιωρείται. Τα 40 παράθυρά του κατακλίζουν την εκκλησία με φως και έτσι ο τρούλος είναι “σα να κρεμόταν από τον ουρανό με μια χρυσή αλυσίδα” (Προκόπιος, συγγρ. 6ου αι. μ.Χ.). Παρόλες τις καταστροφές - φυσικές και μη - ο ναος στέκει αγέρωχος εδώ και περισσότερα από 1650 χρόνια προκαλώντας δέος.

Το μπλε τζαμί (Sultanahmet Camii) χτισμένο στις αρχές του 17ου αι. οφείλει την ονομασία του στα πάνω από 20.000 μπλε πλακίδια Ιζνίκ που κοσμούν τους εσωτερικούς του τοίχους.Την εποχή του, μάλιστα, προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις λόγω των 6 μιναρέδων του, κάτι που υπήρχε μόνο στο τζαμί του Μωάμεθ στη Μέκκα. Το πρόβλημα λύθηκε, όταν ο αρχιτέκτονάς του χρηματοδότησε την οικοδόμηση ενός επιπλέον μιναρέ στη Μέκκα!

Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά συμπλέγματα οθωμανικών παλατιών το Topkapı. Υπήρξε το ανάκτορο του Μωάμεθ ως το 1481 και για τους επόμενους 4 αιώνες η κατοικία των σουλτάνων. Ο ιερότερος θησαυρός του παλατιού είναι ο περίφημος Μανδύας του Προφήτη Μωάμεθ, που φυλάσσεται μέσα σε χρυσή θήκη. 

Καλώς όρισες άνοιξη!!

Ήλιος, γαλανός ουρανός, απαλό αεράκι…κι όλες οι αισθήσεις έτοιμες να υποδεχτούν την ομορφότερη εποχή του χρόνου!! 

Η άνοιξη πήρε το όνομά της από μια σπάνια λέξη της αρχαίας ελληνικής, την “άνοιξιν”, η οποία με τη σειρά της ετυμολογείται από το ρήμα “ανοίγνυμι” ή “ανοίγω”. Βέβαια η αρχική ονομασία της εποχής ήταν “έαρ”, όμως με το πέρασμα των χρόνων και κυρίως κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα επικράτησε η λέξη “άνοιξη” . Μια λέξη που εκ πρώτης όψεως δηλώνει το “άνοιγμα” του καιρού μετά από έναν μουντό και κρύο χειμώνα. Τότε, λοιπόν, έρχεται χαρούμενη και φωτεινή η άνοιξη. Όλη η πλάση είναι ευδιάθετη και ζωηρή, από το πιο μικρό πλασματάκι ως το πιο μεγάλο, από το πιο μικρό λουλουδάκι ως το πελώριο δέντρο.

Τα μικρά μου cupcakes

Είναι μικρά και στρογγυλά. Μπορεί να είναι με κακάο ή χωρίς. Μπορεί να έχουν γλάσο βανίλιας ή κουβερτούρας. Τα cupcakes είναι από τα γλυκά που ενθουσιάζομαι να φτιάχνω και να διακοσμώ! Πολύ συχνά συνοδεύουν τις ξεχωριστές μας στιγμές - γενέθλια, γιορτές και συνεστιάσεις. Και φυσικά δε μένει ούτε ψιχουλάκι! 

Η συνταγή για το κέικ είναι απλή. Από πάνω, όμως, μπορούμε να διακοσμήσουμε με όόόό,τι θέλουμε ανάλογα με την περίσταση και την διάθεσή μας. Έχω δοκιμάσει επικάλυψη κουβερτούρας, σοκολάτας, γλάσο βανίλιας (με βασικό συστατικό το γνωστό μας…υποβρύχιο). Και η τελευταία πινελιά: ζαχαρόπαστα, χρωματιστές τρούφες, κας-κας, m&m’s, ινδοκάρυδο …

Υλικά για τo κέικ

500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

2 φλυτζ. ζάχαρη

1 φλυτζ. βούτυρο

3/4 φλυτζ. γάλα

4 αβγά

1 βανίλια

1 φλυτζ. τρούφα σοκολάτας (προαιρετικά)

κακάο (προαιρετικά)

Σιμιγδαλένιος χαλβάς - παραδοσιακός κι απλός

Ο καιρός σήμερα μουντός αλλά πιο φωτεινός. Η βροχή σταμάτησε, οι άνθρωποι αναθάρρησαν και βγήκαν για τις πρωινές υποχρεώσεις. Οι δρόμοι βέβαια ακόμα είναι υγροί από την βροχή των προηγούμενων  ημερών. Οι ηλιαχτίδες ξεπροβάλουν δειλά όμως τα σύννεφα παραμονεύουν. 

Η ατμόσφαιρα λοιπόν σχεδόν επιβάλει ένα ζεστο ρόφημα - σοκολάτα, τσάι, καφέ. Αλλά σκέτο δεν έχει αξία. Ένα γλυκάκι… είναι ό,τι πρέπει! Απλό, παραδοσιακό με μακρόχρονη ιστορία αλλά και με ιδιαίτερη γεύση. Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς είναι μια συνήθεια της σαρακοστής. Τα υλικά του είναι απλά αλλά ικανά για να δώσουν ένα γευστικότατο ελαφρύ γλυκό! 

Υλικά

1 φλυτζ. καλαμποκέλαιο

2 φλυτζ. σιμιγδάλι χοντρό

3 φλυτζ. ζάχαρη

4 φλυτζ. νερό 

Πεταλουδάκια!

Η ομορφιά βρίσκεται παντού... Σε πράξεις, σε συναισθήματα, σε λόγια, σε αντικείμενα.

Η ομορφιά ειναι υποκειμενική, είναι κάτι που το βλέπεις αλλά και κάτι που το αισθάνεσαι.

Και φυσικά δίνει άλλο νόημα στη ζωή μας...

Απο τα έντομα πιθανότατα το πιο όμορφο αλλά και το πιο παιχνιδιάρικο είναι οι πεταλούδες..  Πλουμιστές και ζωηρές πετούν στον ανοιξιάτικο ουρανό και γλυκαίνουν την ατμόσφαιρα. Δίνουν μια νότα αισιοδοξίας και χαράς... Γίνονται έμπνευση…! 

Λένε ότι ζουν μόλις 8 - 10 μέρες… Αρκετές, όμως, για να μας κάνουν να χαμογελάσουμε! 

Και κάπως έτσι γεννήθηκε και η ιδέα μιας χειροποίητης πεταλούδας.

Ιδού οι οδηγίες και τα υλικά για την δημιουργία της, όπως η Δόμνα εμπνεύστηκε και φιλοτέχνησε:

Θα χρειαστούμε: Φύλλο αλουμινίου - Σύρμα χειροτεχνίας - Χάντρες σε διάφορα χρώματα και μεγέθη -Ψαλίδι - Πένσα - Μια βάση για καρφίτσα 

Ξεκινάμε ζωγραφίζοντας πάνω στο φύλλο αλουμινίου το σχέδιο που θέλουμε χρησιμοποιώντας ένα πατρόν από χαρτόνι και κόβουμε το σχέδιο.           

Donate hair, donate love - Η πιο αισιόδοξη ανάρτηση…!

Κρίση… κρίση… κρίση ηθών και αξιών. Ιδιοτέλεια, ατομικισμός, υλικός ευδαιμονισμός. Έννοιες συχνές στην εποχή της καχυποψίας και του φόβου. Φόβος για το διαφορετικό, φόβος για το παρόν, φόβος για το μέλλον. 

Πόσες φορές δεν έχουμε όλοι σκεφτεί να διαφοροποιηθούμε, να αλλάξουμε… Ξεκινώντας βέβαια με τους εαυτούς μας. Να κοιτάξουμε μέσα μας και να προσπαθήσουμε να βρούμε τον καλό κι ευγενή εαυτό μας. Στη συνέχεια, εύκολα και συνειδητά έρχονται οι πράξεις. 

Και ευτυχώς υπάρχουν ενέργειες που μας υπενθυμίζουν αυτό που όλοι κρύβουμε μέσα μας. Την αγάπη! Ας μην την αμελούμε! Χωρίς αγάπη ο άνθρωπος είναι μισός, είναι δυστυχισμένος και απομονωμένος. Η αγάπη είναι αυτή που θα μας οδηγήσει σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον.

Νέα αρχή...

Πολλές φορές νιώθουμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε κάτι ιδιαίτερο και πρωτότυπο. Έτσι, δίνουμε μορφή στα συναισθήματά μας, στις σκέψεις, στις αναμνήσεις ακόμα και στη διάθεσή μας. 

Για άλλους η δημιουργικότητα ειναι διέξοδος, για άλλους καταφύγιο, για άλλους μέσο έκφρασης και για άλλους απλά... ένα είδος τέχνης!

Κάποιους το αποτέλεσμα τους δικαιώνει και κάποιους (τους πιο δύσπιστους και τελειομανείς) όχι.. 

Όλοι όμως δημιουργούν με όρεξη και ευαισθησία μετατρέποντας την πεζή καθημερινότητα στην πιο όμορφη μορφή της!